Glaucoom is een verzamelnaam voor oogaandoeningen die, met een hoge oogboldruk als belangrijkste risicofactor, een beschadiging van de oogzenuw als centrale kenmerk hebben. De oogzenuwbeschadiging heeft gezichtsvelddefecten tot gevolg en leidt onbehandeld uiteindelijk tot blindheid. Glaucoom wordt door patiënten vaak pas opgemerkt als er al forse schade is opgetreden. Het is daarom belangrijk dat glaucoom zo vroeg mogelijk gesignaleerd wordt. De behandeling is erop gericht het proces te vertragen of te stoppen en de schade van de gezichtszenuw tot een minimum te beperken: door het verlagen van de oogdruk met dagelijks oogdruppelen, laserbehandeling of chirurgisch ingrijpen. Verbetering, zoals verhoging van de visus, is niet mogelijk. De verpleegkundige vervult een belangrijke rol bij therapietrouw.